Battle Mountain 2018: de omgekeerde ochtend

Gepubliceerd op

Waar ’s ochtends het eerst windstil is en daarna heel winderig, draait het ’s avonds precies om. Als de teams bij de baan aankomen worden windsnelheden tot 20 km/u gemeten. De rijders in de eerste heat besluiten niet te rijden. Op eentje na.

Door de portofoon klinkt: “only team Delft is considering to ride.” Even later gevolgd door het bericht dat Jennifer Breet van start is gegaan. De teamleden van het Human Power Team Delft en Amsterdam hebben vertrouwen dat ze de rit veilig zal volbrengen, ze hebben voor hetere vuren gestaan. En bovenal gunnen ze Jennifer een goede run. Dat het geen record zal worden staat buiten kijf.

Als ze door de tijdmeting komt wordt een windsnelheid van 18 km/u gemeten, drie keer zoveel als toegestaan. Toch weet Jennifer 97,81 km/u te halen. Ze is zeker niet voluit gegaan en was bij tijdmeting al aan het uitrollen. Veilig aankomen is het belangrijkste. Toch stapt ze niet tevreden uit de fiets, nog altijd werkt haar portofoon niet. Het kost het team hoofdbrekens.

In de tweede heat gaat niemand rijden, het waait nog altijd te hard. Dan gebeurt hetzelfde als gisteren: ineens gaat de wind liggen. Iedereen is gespannen. Het kan vanavond toch gebeuren. Lieke de Cock gaat als eerste van start en rijdt goed. Alleen hoort ook zij nu niets door de portofoon en ze komt ergens tegenaan. Ze kan niet alles geven wat ze wil. Wel verbreekt ze net haar snelheid tot 119,57 km/u met toegestane wind.

De laatste die over de finish komt is de Britse handbiker Ken Talbot. Net als zijn vrouwelijke teamgenoot verpulvert hij het wereldrecord handbiken. Ruim 82 km/u rijdt hij, een verbetering van 11 km/u. De vreugde bij het team van Liverpool is terecht groot. Met nog een aantal dagen te gaan kan het record nog verbeterd worden. De race is nog niet gelopen.

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit bericht.

Als je een reactie op dit bericht wilt plaatsen, moet je eerst inloggen of registreren.