Cycle Vision uitslagen: beleef je race opnieuw

Gepubliceerd op

Op wedstrijden.ligfiets.net staan nu in detail de resultaten van bijna alle Cycle Vision races: afvalrace, snelste ronde velodrome, 1-uurs tijdrit, 3-uursrace, 6-uursrace.
Alleen de estafette en ploegenachtervolging ontbreken. Met de functie 'grafiek' kun je zien hoe je tijdens een race langzaam aan het instorten was, of juist de man met de hamer hebt verslagen.

Dit overzicht is ook te vinden op de Cycle Vision 2018 uitslagen pagina.

Afvalrace

Om te beginnen de uitslag. In deze grafiek zie je dat voorrijders Ymte en Pieter het tempo keurig elke 2500m met 4 km/uur verhogen, en dat er steeds een aantal rijders zijn die het tempo niet langer kunnen bijbenen. In de laatste ronde haalt Ymte de hoogste snelheid van 62.2 km/uur.

Na deze afvalrace werden er teams gevormd:
1A. Peter C, Ymte S, Eva N, Hajo E
1B. Pieter S, Reinier G, Benny dW, Sandro B
2A. Maarten S, Thomas S, Hanns S, Johan vB
2B. Jürgen K, Peter W, Alexander K, Otmar B

De estafetterace werd gewonnen door teams 1B en 2A,
terwijl de ploegenachtervolging juist door 1A en 2B gewonnen werd. Er werd een spannende strijd geleverd!

Snelste ronde velodrome

Deze wedstrijd werd overtuigend gewonnen door Richard Schaffenroth, met 64.2 km/uur.

1-uurs tijdrit

Hier is Matthias König in zijn Milan SL heer en meester.
In deze grafiek is te zien dat hij nog wel in de problemen leek te komen in ronde 4, maar veel meer dan een loszittende schoenveter kan dat niet geweest zijn.

3-uursrace

Zonder concurrentie van een aantal favorieten die de 6-uursrace reden wist Christian Voss deze race op zijn naam te zetten. Let op, de genoemde snelheden moeten met een factor 2 vermenigvuldigd worden, omdat de tijdmeting drie uur voor de drie-uursrace is gestart. Dat het spannend was tussen de nummers 2, 3 en 4 laat deze grafiek zien. Halverwege de race zat dit groepje bij elkaar. De grafiek toont de achterstand t.o.v. de nummer 1.

6-uursrace

Hier wist Peter Coppens na een lange inspanning het goud te grijpen. Dat het niet vanzelf ging toont deze grafiek die laat zien dat Ymte halverwege de rit een voorsprong heeft van 2 kilometer, geen hele ronde maar genoeg om Peter van achteren te kunnen zien. Hij zakt echter terug en weet uiteindelijk tenauwernood Nici Walde voor te blijven. Zij zet bij de dames een werkelijk fantastische prestatie neer.

Eindklassement

Dit werd berekend volgens deze regels met dit excel spreadsheet.
De resultaten:

Gestroomlijnd
1. Ymte Sijbrandij
2. Peter Coppens
3. Pieter Sijbrandij

On/halfgestroomlijnd
1. Hajo Eckstein
2. Hanns Stresius
3. Sandro Bollino

Snelste vrouw: Eva Navratilova

Snelste junior: Pieter Sijbrandij

Snelste senior: Sandro Bollina

Reacties

twilwel op ma 09 jul 2018 om 18:40

Cycle Vision: mijn pijlen richtte ik vooral op de 6-uurs race. De 1-uurs tijdrit was een leuke opwarmer, maar ik wist bepaald nog niet goed hoe ik de snelle bochten optimaal moest aansnijden bij de wel heel hoge snelheden die ik met de MilanSL kon halen. Dat ging in de 6-uurs heel wat beter, niet alleen omdat ik had kunnen oefenen, maar vooral omdat de snelheden lager liggen.
De strijd met Peter en Mathias tot en met het derde uur zorgde voor de nodige afleiding. Nee, dat is veel te zwak uitgedrukt, ik vond het heerlijk :-) Ik had er zoveel lol in dat ik het tempo op een gegeven moment zelfs nog verder opschroefde. Het voelde voor mij zeker niet zwaarder dan de 6uurs van 2 jaar geleden (met de Quest), dus waarom zou ik het tempo nu niet kunnen vol houden?

Lange tijd leek het zelfs erop dat ik het podium ging halen, maar het ging mis doordat ik het voedsel voor onderweg niet goed genoeg had geplaatst. Bananen en koekjes rammelden op het korte stuk met de boomwortels overal heen en ik kon ze niet meer te pakken krijgen. Vertrouwend op mijn vetverbranding ben ik stug doorgereden. Drie kwartier voor het einde sloeg de man met de hamer toe en verloor ik zienderogen op rivale Nici (die zeer gelijkmatig reed). Onder het motto "de dood of de gladiolen" zette ik toch door, want op dat moment stoppen om te eten had weliswaar niet zoveel tijd gekost, maar mijn benen waren zeker in de kramp geschoten en dat kan gemakkelijk een kwartier kosten. De laatste 2 ronden zijn de zwaarste uit mijn race loopbaan. Ik wilde eigenlijk stoppen. Nici was inmiddels aan me voorbij en de volgende rijder had volgens mij zoveel achterstand dat de 4e plek sowieso zeker was. Maar de jongens van Sybrandy en Bakker vonden dat ik door moest zetten en duwden me het viaduct omhoog. Grmbl, heel aardig hoor, maar niet heus, om mijn lijdensweg nog te rekken! ;-) Ik kon amper nog trappen, een wel heel curieuze ervaring na 5 uur rond de 50km/uur koersen.


Het duurde nog lang voordat ik de kracht vond om uit te stappen. Iemand was zo aardig om me koekjes te voeren. Mijn maag gromde letterlijk van genoegen en zo ging het me al snel weer een stuk beter.

Als je een reactie op dit bericht wilt plaatsen, moet je eerst inloggen of registreren.